เนื้อเรื่องย่อ (Synopsis) :
อุทัย (ศรุต วิจิตรานนท์) หนุ่มสังคมรูปงาม ร่ำรวย ลูกผู้ดีเก่า เป็นหนุ่มเนื้อหอมของกรุงเทพฯ สาว ๆ หลายคนล้วนแต่คิดใจอยากจะได้ชื่อเป็นคนสำคัญของเขา อุทัยมีเมียอยู่แล้ว เมียซึ่งเป็นต้นห้องของมารดาของเขาเองคือ เย็น (ธัญยกันต์ ธนกิตติ์ธนานนท์) อุทัยตัดสินใจแต่งงานกับ วณี (ดารัณ บุญยศักดิ์) ด้วย ความสวยอ่อนหวานและความดีของวณี ทำให้อุทัยทั้งรักและเกรงใจ เขาทอดทิ้งและห่างเหินเย็นเหมือนคนไม่รู้จักกัน เย็นสะสมความอาฆาตแค้นชิงชังและพยาบาทไว้อย่างมากโดยไม่มีใครรู้ กระทั้งวณีท้อง คลอดลูกสาวซึ่งเป็นขวัญใจของคนในบ้าน เอื้อย (ทิสานาฎ ศรศึก) น่ารักน่าชังนักหนา อุทัยยังคงระแวงเย็นตลอดเวลาด้วยรู้นิสัย
จน กระทั่งเอื้อยอายุได้ 6 เดือน โชคก็เข้าข้างเย็น เย็นใช้ความเจ้าเล่ห์ขโมยเอื้อยไปจนได้ ทุกคนในบ้านมีแต่ความทุกข์ทรมานใจ เหตุการณ์ผ่านไป 18 ปี เย็นกลับมากรุงเทพฯ อีกครั้ง พร้อมเด็กสาว 2 คน ซึ่งเย็นบอกว่าเป็นหลานคือ จรรยา หรือ เปีย (ทัศนียา การสมนุช) สวยปราดเปรียว ซน แต่โมโหร้าย ชอบโกหก ส่วนมารยาท หรือ น้อย (ทิสานาฎ ศรศึก) เรียบร้อย อ่อนหวาน วันหนึ่งเย็นบอกเปียว่าเปียนั้นไม่ใช่หลานของตน แต่เป็นลูกของเศรษฐีที่เธอขโมยมา เย็นเล่าความหลังให้เด็กทั้งสองฟัง เปียดีใจจนออกหน้า ขณะที่น้อยน้อยอกน้อยใจและอดสงสัยไม่ได้ว่า เย็นปฏิบัติต่อเธอซึ่งได้ชื่อว่าเป็นหลานคนเดียวอย่างไม่ยุติธรรมเสมอมา เปียร่ำไห้จะไปหาพ่อแม่ที่แท้จริง แต่เย็นประวิงเวลาไว้ โดยอ้างว่าส่งจดหมายไปแล้ว และรอคำตอบอยู่แล้ว และบอกว่าจะพาเปียมาหาอีก 2 วันข้างหน้า แต่เปียเก่งกว่านั้น เธอแอบตามเย็นมาจนเจออุทัยและวณีจนได้ อุทัยกับวณีพอรู้ว่าเย็นมีหลานสาวอีกคนที่โตมาคู่กับเปียจึงขอร้องให้เย็นพา มาอยู่ด้วยกัน ท่ามกลางความไม่พอใจอย่างมากของเปีย 
