สุดแต่ใจจะไขว่คว้า (ปี 2532) (เสกสรร ชัยเจริญ - รอน บรรจงสร้าง - ชุดาภา จันทเขตต์ - ก้ามปู สุวรรณปัทม์)

เนื้อเรื่องย่อ (Synopsis) :

สุดแต่ใจจะไขว่คว้า (2532) พ่อของพล มีลูก 5 คน แต่รักลูกไม่เท่ากันโดยรักพงษ์พรรษ์ ลูกชายคนโตมากกว่าลูกคนอื่นเพราะพงษ์เรียนเก่งจึงสนับสนุนเต็มที่เพื่อชดเชย ความผิดหวังของตัวเองในอดีตที่อยากเป็นข้าราชการแต่ไม่สมหวัง พ่อตามใจและเข้าข้างพงษ์มากทำให้ในที่สุดพงษ์กลายเป็นคนที่นิสัยไม่ดี ส่วนแม่ส่ง เป็นคนที่คอยช่วยขัดขวางพ่อในทุกเรื่องที่เห็นว่าไม่ยุติธรรมกับลูกคนอื่น พัฒนะ เป็นลูกที่พ่อชังเพราะว่าเรียนไม่เก่งและยังดื้อกับพ่อ หลายครั้งที่พ่อมองข้ามความดีของพัฒ โดยเฉพาะพ่อไม่พอใจอย่างมากที่พัฒไม่เรียนต่อและมาทำอู่ซ่อมรถเพราะมองว่า เป็นอาชีพที่ต่ำต้อยและไม่มีอนาคต แต่พัฒก็ยังทำต่อไปโดยมีแม่สนับสนุน พุดจีบพี่สาวคนโต ต้องการเรียนพยาบาลแต่ก็จำใจต้องสละสิทธิ์ เนื่องจากพ่อไม่ยอมส่งเสียให้เรียน โดยให้เหตุผลว่าเป็นลูกผู้หญิงไม่จำเป็นต้องเรียนเยอะ แต่ที่จริงแล้วเพราะพ่อนำเงินไปลงทุนให้พงษ์จนหมดทำให้พุดจีบต้องไปเรียนตัด เสื้อกับอาวรรณี น้องสาวของพ่อแทน ส่วนพิณรมย์ น้องสาวคนรองได้เรียนพยาบาลสมใจจากเงินของพุดจีบและพัฒ พรพุฒิ น้องชายคนสุดท้องที่มีพรสวรรค์ทางศิลปะต้องการเรียนช่างศิลป์ แต่พ่อก็ขัดขวางอีกเช่นเคย มีครั้งหนึ่งพ่อเอารูปวาดของพุฒิไปเผาทิ้ง ทำให้พุฒิหนีออกจากบ้านไปมั่วกับกลุ่มเด็กเสเพลในช่วงหนึ่ง แล้วพัฒก็ไปตามพุฒิกลับมาโดยให้กำลังใจและส่งเสียพุฒิเรียนในด้านที่พุฒิชอบ พงษ์ได้เรียนมหาวิทยาลัยเดียวกับวันแรม ลูกสาวคนโตของลุงกำนัน ผู้เป็นเพื่อนบ้านซึ่งพัฒและพงษ์ต่างก็ชอบวันแรมมาตั้งแต่เด็ก แต่ว่าพัฒก็ต้องใจสลายเพราะว่าวันแรมห่างเหินพัฒไปทุกทีและสนิทสนมกับพงษ์ มากขึ้น วันแรมทำตัวเป็นสาวสมัยใหม่และจะสนใจพัฒก็ตอนที่วันแรมต้องการให้พัฒช่วย เท่านั้น วันสว่างน้องสาวของวันแรม แอบรักพัฒ จึงมาช่วยพัฒดูแลเรื่องอาหารการกินและหาลูกค้าเข้าอู่ ด้วยความพยายามมานะบากบั่น และซื่อสัตย์ต่อลูกค้าของพัฒทำให้พัฒได้งานเพิ่มขึ้น โดยได้วันสว่างมาช่วยดูแลด้านบัญชี การเงิน และความสะอาดของอู่ของพัฒ ทำให้อู่ของพัฒเป็นระบบระเบียบมากขึ้น วันแรมและพงษ์มีอิสระในชีวิตมากขึ้นจึงเที่ยวกับกลุ่มเพื่อนคนรวย จนวันแรมและพงษ์เริ่มเป็นคนใจแตก และไม่กลับบ้าน จนน้าแก้ว ไม่สบายใจและขอร้องให้พัฒช่วยตามวันแรมกลับมา ด้านพุดจีบแต่งงานกับไวฑูรย์ ลูกชายของอาวรรณีและพาครอบครัวเข้ามาอยู่ในบ้าน พงษ์กับวันแรมไปเที่ยวบ้านตากอากาศที่ชะอำด้วยกัน วันแรมเมายาทำให้เธอกับพงษ์ได้เสียกัน หลังจากนั้นพงษ์ได้เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้พัฒฟังเพื่อให้พัฒหมดกำลังใจ แต่วันแรมบอกพัฒไปว่าตนเองกับพงษ์เป็นแค่เพื่อนกันเพื่อที่จะหลอกใช้พัฒต่อ วันสว่างเตือนสติพัฒหลายครั้งแต่พัฒไม่เชื่อ วันสว่างโกรธและน้อยใจจึงลาออกจากอู่ ทำให้พัฒต้องไปตามง้อและขอโทษ วันสว่างจึงกลับมาทำงานที่อู่ตามเดิม หลังจากเรียนจบพงษ์และวันแรมไปเที่ยวบ้านตากอากาศอีกครั้งกับเพื่อนๆที่ เป็นคนรวยเพื่อเลี้ยงฉลองที่เรียนจบโดยมี พิณ พัฒ วันสว่าง และน้าแก้วตามไปด้วย ที่ปาร์ตี้ริมชายหาด พัฒเสียความรู้สึกมากที่เห็นวันแรมเมาและอยู่กับผู้ชายที่หล่อๆหลายคนโดยไม่ เลือกหน้า จากเหตุการณ์ ที่เกิดขึ้นจึงทำให้พัฒพูดกับวันแรมเรื่องที่ฝันไว้ว่าจะแต่งงานกับวันแรม แต่ว่าวันแรมที่อยู่ในอาการเมาไร้สติ ร้องไห้ซาบซึ้งในความรักที่บริสุทธิ์ของพัฒ จึงเสนอตัวให้พัฒ พัฒจึงผิดหวังและเสียใจมากที่วันแรมเปลี่ยนนิสัยไปถึงขนาดนี้ เชาว์ ผู้มีอิทธิพล อยากได้พิณมาเป็นเมียจึงตกลงกับชวลิต ว่าจะส่งชวลิตไปเรียนต่อที่เมืองนอกเขาตอบตกลงทันที วันแรมและพงษ์เมาจนทะเลาะกัน วันแรมบอกว่าเด็กในท้องคือลูกของพงษ์และต้องการเงินไปทำแท้งและไปอยู่เมือง นอกเพื่อหนีปัญหาโดยก่อนจากไปเธอได้ไปลาพัฒ และบอกว่าความรักของพัฒเป็นสิ่งบริสุทธิ์สิ่งเดียวที่เหลืออยู่ในชีวิตเธอ พงษ์ทำงานแต่เงินเดือนไม่พอกับรายจ่าย พ่อเลยต้องมายืมเงินของน้องๆไปให้พงษ์ใช้ โดยที่พงษ์ไม่เคยกลับบ้านมาให้พ่อชื่นใจสักครั้ง แม้แต่ตอนที่พ่อป่วยหนักมีเพียงพัฒที่คอยดูแลพ่อจนพ่อเริ่มมองพัฒในสายตาที่ เป็นธรรมมากขึ้น และพอใจในตัวพัฒมากขึ้นที่สร้างตัวได้เร็วและยังเป็นที่พึ่งของน้องๆทุกคน ได้ พงษ์อยากไปเรียนเมืองนอกจึงไปหลอกพิณให้ไปหานายเชาว์ พิณไปหานายเชาว์ตามที่พงษ์หลอก และในที่สุดพิณก็ถูกวางยาและตกเป็นของนายเชาว์ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้ทุกคนในบ้านไม่สบายใจจนพ่อเริ่มสงสัยและทุกคนใน บ้านก็พากันถามความจริงจากพงษ์ ทำให้พงษ์ยอมรับความจริงโดยอ้างว่าทำไปเพื่อพี่น้องทุกคน หลังจากพ่อรู้ความจริงก็ตีพงษ์อย่างแรงจนพงษ์หนีออกจากบ้านไป และพ่อก็ขอโทษลูกๆทุกคน โดยให้น้าแก้วทำเรื่องพาพิณหนีไปต่างประเทศเพื่อหนีให้พ้นจากอิทธิพลของนาย เชาว์ ในที่สุดพัฒก็พบว่าเขามีใจให้กับวันสว่างและขอให้พ่อแม่ไปสู่ขอวันสว่าง จากลุงกำนัน ทั้งสองคนจึงได้ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข ส่วนทางพงษ์หลังจากมีเรื่องก็ไปทำงานอยู่ต่างจังหวัดและใช้ชีวิตเสเพลตาม เดิม พัฒได้แต่คิดและปลงว่าชีวิตจะดีหรือไม่ดีเป็นสิ่งที่เราไขว่คว้ามาเองทั้ง นั้น พัฒตั้งเป้าหมายในชีวิตไว้และมานะบากบั่นจนประสบความสำเร็จ และไม่กลัวที่จะตั้งเป้าหมายชีวิตไว้สวยหรูเพราะเชื่อมั่นว่าเขาจะไขว่คว้า มันมาได้เช่นเคย